“მაწუხებს ხოლმე ზედმეტი სიყვარული – ვემუქრები, პულვერიზატორებით აგიჭრელებ კორპუსს, სხვადასხვა ფერებით დავწერ – მიყვარხარ მეთქი”
ნინა წკრიალაშვილი:
რა არ ჩამიდენია, ის მკითხეთ… შეყვარებული – ნორმალური აღარ ვარ. ზედმეტად გამოვხატავ სიყვარულს. ზომა არ ვიცი… მაგრამ კაცების მიერ ჩემს გამო ჩადენილი სიგიჟეები უფრო მახსოვს. მაშინ მეცხრე სართულზე ვცხოვრობდი… უცებ ყვირილი მომესმა, ფანჯრიდან გადავიხედე და ერთი საკმაოდ ასაკიანი კაცი ბოლო ხმაზე გაჰყვიროდა – ნინააააააა მიყვარხააააააარ!… ძალიან მაგარი იყო, გამიხარდა. მე კი ჩემი სიგიჟეები არ მახსენდება. ალბათ, ახალი გიჟური ისტორიის დაწყების დროა. მჭირდება – სიგიჟემდე. ასე რომ დავდგები გმირთა მოედანზე და ბოლო ხმაზე ვიყვირებ – მჭირდებაააააააა!
დეა ადამია
„გუშინ ჩემს საყვარელ ადამიანს დილით 5 საათზე დავურეკე, გავაღვიძე და ვუმღერე. მერე მუზამ შემაწუხა, ისევ გავაღვიძე და ჩემი დაწერილი ლექსი წავუკითხე. ხშირად ვუწყობ ამგვარ სიურპრიზებს. სიყვარული ათასნაირ სიგიჟეს ჩაგადენინებს. რამდენჯერმე, შუაღამისას სახლშიც მივაკითხე. ეგონა, რომ მეძინა. მე კი კარებზე დავუკაკუნე და სიყვარული ავუხსენი. მაწუხებს ხოლმე ზედმეტი სიყვარული. ვემუქრები, პულვერიზატორებით აგიჭრელებ კორპუსს, სხვადასხვა ფერებით დავწერ – მიყვარხარმეთქი”
ზურა შარია
სულ სიგიჟეებს არ ჩავდივართ? სერენადებიც მიმღერია, ყვავილებიც გამიგზავნია , მაგრამ განსაკუთრებული ის იყო, მატარებლით რომ გავაცილე შეყვარებული, და ვემშვიდობე და მერე იმ ქალაქში დავხვდი, რომელშიც ჩავიდა. მოულოდნელობისგან ლამის შოკში ჩავარდა. უკეთესსაც გეტყვი: ჩემმა მეგობარმა თვითმფრინავით გააცილა შეყვარებული, მერე თვითონაც სალონში შეიპარა და ჩემსავით ისიც ყვავილებით დახვდა.
ჯონდი ბაღათურია:
„სიგიჟე? ბევრი გამიკეთებია საყვარელი ადამიანისთვის. ცოლი სულ სიმღერსიმღერით მოვიყვანე. მრგვალ ბაღთან ვიდექი ვაკეში და სერენადებს ბოლო ხმაზე ვუმღეროდი. აივნიდან კარგა მოშორებით ვდგებოდი ნათიას მამას ან ბიძას ჩემთვის თეფშები რომ არ დაეშინათ.~
ზურა გეწაძე:
ბევრი ასეთი ფაქტი იყო. ამ წამს ერთი მახსენდება. შეყვარებულის სახლთან ჩავიარე, ფანჯარა ღია დამხვდა და სურვილი გამიჩნდა, სიურპრიზი მომეწყო. იქვე ყვავილები ვიყიდე, სახლზე ავბობღდი და მოულოდნელად შევეფეთე შეყვარებულს. ძალიან შეშინდა. სხვა რეაქციას არ დავლოდებივარ, უკანვე ჩამოვბობღდი.
(გაზეთი “პრაიმტაიმი” N31-ის არქივიდან 2009 წ.)