იერუსალიმში კიდევ ერთი გოდების კედელია - სიწმინდე, რომლის შესახებ ბევრმა არ იცის.
მცირე ზომის კედელი, მუსულმანურ კვარტალში მდებარეობს და რაომელიც იუდაიზმის ყველაზე მნიშვნელოვან სულიერ წერტილად მიიჩნევა, არ გააჩნია წმინდა ადგილის, ოფიციალური სტატუსი.
მასთან მოსახვედრად არ არსებობს რიგები, მაგრამ მთავარ კედელს, არანაკლებ პატივს სცემს განსაკუთრებით რელიგიური ხალხი. „Ha-Kotel Ha-Katan“ - პატარა „გოდების კედელი“, რომელიც მდებარეობს იერუსალიმის ძველი ქალაქის მუსულმანური კვარტალში.
მცირე ზომის კედელი ნაკლებად ცნობილია, ვიდრე „დიდი“, მაგრამ სულიერი თვალსაზრისით, კიდევ უფრო მნიშვნელოვანი სიწმინდეა.
ორივე „გოდების კედელი“ - არის ჰეროდე I დიდის მიერ, მთაზე აგებული ტაძრის, დასავლეთ კედლის კოლოსალური უძველესი საძირკვლის მონაკვეთები, რომელზეც იერუსალიმის მეორე ტაძარი იდგა.
სწორედ, ჰეროდიანული პერიოდიდან არის, რომ ქვის 12 ქვედა რიგი ეკუთვნის ცნობილ დასავლურ კედელს, რომელზეც ე.წ. პატარა „გოდების კედელი“ მდებარეობს. პატარა „გოდების კედელი“, ცნობილი კედლიდან 175 მეტრში მდებარეობს.
მუსულმანურ კვარტალში რკინის კარიბჭის მარცხენა მხარე, რომელიც ტაძრის მთაზე მიდის, არის თაღოვანი. მასში გასვლისას, აღმოჩნდებით 4 მეტრი სიგანის მოკლე შესასვლელში, რომელიც 8 მეტრის სიგრძის ქვისაა. კედლის ქვედა ორი რიგი, მეორე ტაძრის ეპოქას მიეკუთვნება. ქვედა ადგილი, უძველესი ქვებით არის დაფარული, რომელიც ათასწლეულების განმავლობაში, ქალაქის კულტურულ ფენაში გადაიზარდა.
მაგრამ იუდაიზმში ადგილის სიწმინდე განისაზღვრება არა ქვის ანტიკურობით, არამედ სიწმინდეების სიახლოვით - ტაძრის მთაზე, სადაც მდებარეობს მოსეს პაქტის ქვის კიდობანი. კიდობანი, აკაციის ხისგან არის დამზადებული - ეს ხე, წითელი ზღვის გარშემო ფართოდ არის გავრცელებული. მაგრამ ყუთის სახურავი, ოქროთი იყო დამზადებული. ლეგენდის მიხედვით, მისი სისქე - ოთხი თითის სისქეა. კიდობანი ჩვენს ერამდე 607 წელს გაქრა. ის, ბაბილონელებმა ჩაიგდეს ხელში და დღემდე უცნობია ის ადგილი, სადაც დამალეს. ეს არის მთავარი მსოფლიო საგანძური. კიდობნის ძიება კვლავ გრძელდება.
ამ თვალსაზრისით, ეს არის ერთ-ერთი მონოლითური ქვა მიწისქვეშა გვირაბში, რომელიც 1996 წლის სექტემბერში, არქეოლოგიური გათხრების შედეგად ტაძრის მთაზე აღმოაჩინეს. მეორე ადგილზეა მცირე ზომის „გოდების კედელი“ და მხოლოდ მესამე ადგილზეა დასავლეთი კედელი, რომელიც ცნობილია მთელ მსოფლიოში, როგორც დასავლეთის კედელი - „გოდების კედელი“, რომელიც ებრაულად არის - ჰა-კოტელ ჰა-მაარავი“.
ამდენად, პატარა „გოდების კედელი“, იუდაიზმში ყველაზე მნიშვნელოვან სულიერ ცენტრად ითვლება, თუმცა ოფიციალურად, წმინდა ადგილის სტატუსი არ მიენიჭა.
ებრაელებისთვის, პატარა კედელი, ყოველთვის არ იყო ხელმისაწვდომი. XIII საუკუნეში, მუსლიმ მომლოცველთა თავშესაფარს წარმოადგენდა.
პატარა კედლის ადგილები მცირედ ტირიან ისევე, როგორც ცნობილი „გოდების კედელი“ - როცა მორწმუნე ლოცვას კითხულობს და ღმერთს შეწყალებას თხოვს. პატარა კედელში, ხშირად სრულდება წინადაცვეთის რიტუალი.
შეგახსენებთ, რომ ამ ადგილას პირველი ტაძარი მეფე სოლომანმა ააგო. გოდების კედელი, რომელიც გადარჩა, მოგვიანებით მეფე ჰეროდეს მიერ აგებული ტაძარის ნაწილია. ეს ტაძარი ახ.წ.70 წელს რომაელებმა დაანგრიეს. მისი სახელი იმ მწუხარებას გამოხატავს, რომელიც ებრაელებმა ამ ტაძრის დანგრევით განიცადეს. გოდების კედელთან ქალები და კაცები ცალ-ცალკე ლოცულობენ, კედლიში ტოვებ
ყოველწლიურად დიდ „გოდების კედელთან“ 8 მილიონი მლოცველი მიდის, რომლებიც აღავლენენ ლოცვას: „და შენს ქალაქ იერუსალაიმში, მოწყალებით დაბრუნდები“.
აქ, ქალები და კაცები ცალ-ცალკე ლოცულობდნენ. ძველად, კედლის ბზარებში თურმე რკინის ლურსმნებსაც არჭობდნენ, რაც კურთხევის საწინდარი ყოფილა. ეს იმ შემთხვევაში, თუ ვინმე საზღვარგარეთ მიემგზავრებოდა. დღეს კედელთან მსოფლიო სხვადასხვა კუთხიდან ჩასული, სხვადასხვა სარწმუნოების წარომადგენლები ლოცულობენ. ზოგიერთი თავიანთ სურვილებს, თხოვნას ფურცელზე წერს და კედლის ბზარებში ტოვებს, იმ იმედით, რომ ღმერთი მათ ლოცვას აუცილებლად შეისმენს.
დასავლეთის კედელს – “მოწყალების ჭიშკარსაც” უწოდებენ, რადგან, ხალხის რწმენით, უფლის შარავანდედი აქ არის დავანებული. ბევრი თქმულება არსებობს, ამ კედლის შესახებ. ერთ-ერთი მათგანის თანახმად: “უხსოვარ დროს წმიდა ტაძრის (ბეთჰამიკდაშის) სამშენებლო სამუშაო, ისრაელის შვილთა სხვადასხვა ფენებზე გადანაწილებულა. დასავლეთის კედლის აგება, თურმე, ღარიბებს ხვდა წილად.