დნმ-ის კვლევა ამტკიცებს, რომ ოზი ოსბორნი გენეტიკური მუტანტია!

17:42 08-13-2019
307

2010 წელს, როდესაც „Knome Inc“.- ის მეცნიერების ჯგუფი ცნობილ ადამიანს დნმ-ის შესასწავლად ეძებდნენ, კვლევაში მონაწილეობა სტივ ჯობსსა და ბიონსეს შესთავაზეს.

width=600

მასაჩუსეტსის ადამიანის გენომების დაფუძნებულმა კომპანამ მათ ნაცვლად, ცნობილი ადამიანი კემბრიჯიდან - ოზი ოსბორნი აღმოაჩინა. მათ სურდათ გაერკვიათ, რომელი გენები „უჭერენ მხარს“ როკერს, მძიმე ნარკოტიკების და ალკოჰოლის გამოყენების დროს.

width=600

მათმა დასკვნებმა, მკვლევარებს იმედები არ გაუცრუვეს. მათ აღმოაჩინეს, იშვიათი გენეტიკური მუტაცია, რისი საშუალებითაც შეიძლება აიხსნას ოსბორნის უნარი დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის მიღებისას, ასევე ზოგიერთი გენეტიკური ცვალებადობა, რომელიც მიდრეკილია, ნარკომანიისა და ალკოჰოლის დამოკიდებულებაზე.

ოზი ნამდვილად გენეტიკური მუტანტია, - წერს ბილ სალივანი თავის ახალ წიგნში Pleased to Meet Me: Genes, Germs and the Curious Forces that Make Us Who We Are”We Are”(National Geographic), რომლებიც გვაიძულებენ ვიყოთ, ის ვინც ვართ.

width=600

ის, გასაოცარ გზებს პოულობს, რომლითაც ჩვენი დნმ და ბიოლოგიური ფაქტორები დიდ გავლენას ახდენენ იმაზე, თუ როგორ არის გამოხატული ჩვენი გენები. 

ტკბილეულის მოყვარული ადამიანებისთვის გენური ვარიანტი, გავლენას ახდენს ყავის სიამოვნებაზე, ის აკონტროლებს ჩვენს ძირითადი ემოციებს, სექსუალურ სურვილს და პოლიტიკურ მიდრეკილებებს.

”მთელი ამ წლების განმავლობაში, ფიქრის შემდეგ, რომ ჩვენ თავისუფალი აგენტები ვართ, მიხვდით, რომ ჩვენი საქციელის უმეტესობა თუ არა, ყველა ჩვენი ნება არ არის,” - წერს სალივანი, ინდიანას უნივერსიტეტის მედიცინის სკოლის პროფესორი.

პოლიტიკურად ლიბერალურ ადამიანებს, უფრო მეტი გენის ვარიანტი აქვთ და ტვინის სკანირების გზით, მეცნიერებს შეუძლიათ, პროგნოზირება მოახდინონ ვინმეს პოლიტიკური დამოკიდებულების 72 პროცენტიანი სიზუსტით.

კონსერვატორებს, როგორც წესი, აღენიშნებათ დიდი რაოდენობით ტონზიტები, ტვინის ნაწილი გააქტიურებულია მძაფრ სიტუაციებში, ხოლო ლიბერალებს ხშირად აქვთ ტვინის ნახევარსფეროს წინაგულის დიდი ზომის გინუსი - ადგილი, რომელიც მონაწილეობს ინსტინქტური აზრების ანალიზის გამოვლენაში.

როდესაც საუბარი ყოველდღიურ ემოციებს ეხება, ჩვენი გენები პროგრამირდება ტვინის ქიმიურ ელემენტებთან, მათ შორის სეროტონინის და დოფამინის ჩათვლით, რაც გარკვეულწილად გვაგრძნობინებს საკუთარ თავს.

”რაც არ უნდა ჯადოსნური იყოს ისინი, თქვენი ემოციები, სუფთა ბიოლოგიური წარმონაქმნია“ - წერს სალივანი.  

იმის მიზეზი, რომ სკანდინავიელები ხშირად მიიჩნევენ თავს დედამიწის ყველაზე ბედნიერ ადამიანებად, შეიძლება ისეთივე ითქვას გენებზე, როგორც ცხოვრების წესთან დაკავშირებით. ბრისტოლის უნივერსიტეტის მკვლევარმა შეისწავლა, 30 ქვეყნის ადამიანთა დნმ და დაადგინა, რომ დანიელებსა და ჰოლანდიელებს აქვთ სეროტონინის რეცეპტორის გენის გადაცემის ყველაზე ნაკლები შემთხვევები, რაც ასოცირდება დეპრესიასთან.

მიმზიდველობასთან, ორი განსხვავებული გენეტიკური ძალა მუშაობს. ერთი მხრივ, ადამიანები ხშირად იზიდავებენ მათ მსგავს ადამიანებს, რასაც ძალიან მნიშვნელოვანია“ -  წერს სალივანი.

”თუ ეგოისტური გენები იძულებულნი არიან, უარი თქვან თავიანთი „ტერიტორიის“ ნახევარზე, რათა სექსუალური რეპროდუცირება მოახდინონ, მაშინ რატომ არ უნდა მიიზიდონ ის გენები, როგორებიც არ არიან გადამცემები? ძალიან ბევრი გენეტიკური მსგავსება წარმოქმნის შთამომავლობას, რომელიც გამდიდრებულია მავნე თვისებებით”. - ამბობს მკვლევარი.

ამავე დროს, ისინი ბიოლოგიურად არიან დაკავშირებული ინცესტთან და იზიდავენ ისეთ ადამიანს, რომელიც მისი მსგავსია.

რაც შეეხება ერთსქესიანთა მიმზიდველობას, სალივანი აღნიშნავს, რომ ჰომოსექსუალიზმს შეიძლება ჰქონდეს გენეტიკური კომპონენტი და იგი 400-ზე მეტ სახეობაშია ნაპოვნი, დაწყებული ხილის ჭიებიდან, ჟირაფებამდე და ვეშაპებამდე დამთავრებული. არსებობს სხვადასხვა ჰიპოთეზა, საზოგადოების მხრიდან ჰომოსექსუალიზმის შესახებ. ვარაუდობენ, რომ ეს შეიძლება იყოს მოსახლეობის პოპულაციის კონტროლის ფორმა, ”გარემოში არსებული რესურსების, ბიოლოგიურ ბალანსში გადატანა”, - წერს სალივანი.

იმავდროულად, ტრამვირებულმა ბავშვებმა, შეიძლება შეცვალოს გენების გამოხატულება, მთელი ცხოვრების განმავლობაში - და მის მიღმა. 2004 წელს მაკგილის უნივერსიტეტში ჩატარებულმა კვლევამ დაადგინა, რომ ვირთხის ღლაპებს, რომელთაც უყურადღებო დედები აქვთ, შეწუხდნენ, რადგან სტრესის გამო, უყურადღებობა, გავლენას ახდენს კონკრეტულ გენზე.

კვლევებმა აჩვენა, რომ იგივე ითქმის ადამიანებზეც. კვლევებმა აჩვენა, რომ თავშესაფარში მყოფი მშობლები, გენების გამოხატვის უნარს ცვლიან, განსაკუთრებით ისინი, ვინც ტვინისა და იმუნური სისტემის რეგულირებასთან არის კავშირში. სალივანი წერს, რომ ბავშვობის უსიამოვნო მოგონებები - ”კანის ქვეშ არ ხვდებიან; ისინი შეაღწევენ მსხვერპლთა დნმ-ს და აშინებენ მათ გენეტიკურ კოდს ისე, რომ ჩვენ მხოლოდ მომავალში გავიაზრებთ. ”

ამ რაოდენობის გენეტიკური ფაქტორით, სალივანი „ევედრება“ და გვერში უდგას იმ ადამიანებს, ვინც დამოკიდებულებასა და სიმსუქნეს ებრძვის. ათეულზე მეტი გენი ასოცირდება იმპულსების კონტროლთან. ავტორი წერს, რომ ”დამოკიდებულება უფრო მეტად არის დაკავშირებული ჩვენს დნმ-სთან, ვიდრე ჩვენს მორალურ სტრუქტურასთან”.

ჩვენ აუცილებლად უნდა ვიფიქროთ მათზე, ვინც ძალადობს და დანაშაულს ჩადის - და ან ვინც უკვე ჩაიდინა. სალივანი აღნიშნავს 2006 წლის შემთხვევას, როდესაც გააფთრებულმა მამაკაცმა, საკუთარი ცოლის მეგობარი მამაკაცი მოკლა და შვილების თვალწინ თითი მოკვეთა. ის, სიკვდილით დასჯისგან იმის გამო გადარჩა, რომ მას, „MAOA“ გენის მუტაცია ჰქონდა. ის სიკვდილით დასჯას იმის გამო გადაურჩა, რომ მას, „MAOA“ გენის მუტაცია აღმოაჩნდა, რაც მამაკაცებში არაკეთილგანწყობას უკავშირდება. (უცნაურია, მაგრამ ეს  დაკავშირებულია ქალურ ბედნიერებასთან.)

„მიუხედავად ამისა, ამავე დროს ზოგიერთმა ადამიანმა შეიძლება განსაზღვროს მომავალი, რომელშიც ამ სახის გენის ვარიანტების არსებობის დაადასტურებს,“ - ხაზს უსვამს სალივანი, „რაც არც ისე მარტივია“. ზოგიერთ ადამიანს შეიძლება ჰქონდეს ეს ვარიანტი და იყოს სრულიად კეთილი, მაგრამ ამავე დროს, შეიძლება იგივე კოდი ჰქონდეს და იყოს სასტიკი მკვლელი.

„გენი, თავსატეხის ერთი ნაწილია, რაც სურათს ქმნის, მხოლოდ ერთი ნაწილის დათვალიერებისას, მაგრამ თქვენ ვერ მიხვდებით, როგორი იქნება ეს სურათი,”, - წერს სალივანი.

 
 

ავტორი: რუსა ღვანიძე